Amerikan rüyasından uyanıp gerçek ortalama Amerikan insanının ekonomik zorluklar altındaki yaşamını sunmuş. Kişilerin hayatlarını farkında olarak ya da olmayarak nasıl tükettiklerini, hayatın insanı ve hayallerini nasıl yıktığını, korkuların ve hayallerin ilişkisini, sermayenin emeklilik hediyesi olarak 50$ lık hediye kartını 38 yıllık bir çalışanına reva gördüğünü ama eninde sonunda herkesin kendi hayatının akışında kendi yolunu bulduğu-hani su akar yolunu bulur derler ya- doyurucu düzeye yakın anlatmış bence. Bitişi daha iyi vurgulanabilirdi, olaylar çok hızlı çözümleniyor ve seyircinin fikri özümsemesi ve içselleştirmesi zor oluyor sanki tam istenilen vurguyu veremiyor. Epey iyi film derim ben.
Daha farklı bir kapanış olmasını dilerdim. Özünde çok güzel bir konuya sahip ama bunu yeterince ifade edememişler sanki. Senaryonun ufak tefek dokunuşlara ihtiyacı varmış. Yine de hem güldüren, diğer yandan düşündüren, sorgulatan bir tarafı olduğu için izleyeni pek pişman edeceğini sanmıyorum...