Psikolojik bir gerilim.. Psikolojisi iyi olmayan insanlar kesinlikle izlememeli..Filmin sakin olan hiç bir süreci yok..
Filmin baş karakteri 'İchi' sinema perdesine yansımış en arızalı insanlardan biridir.Filmin felsefesi de içindeki replikte saklı zaten 'Şiddetinde, aşk yok' diyebilirim.
Oldukça fazla sadist v mazoşist, absürd v komik ögelerle bezendiğinden benim favori 'gore' filmlerimden biri bu yapım.
Bu yönetmeni, 'Audition (1999)' filmi ile tanımıştım, adam zaten ruh hastası.Sende benim gibi 'rahatsız edici film' tutkunu v yönetmen gibi ruh hastasıysan,
'Salò o le 120 giornate di Sodoma (1975)' filminin oraya bir liste bıraktım, oradan diğer filmlere göz atabilirsin.
Filmin asıl kahramanı Ichi degil de afisteki çıtır Kakihara olsa gerek. Kendisinden yedigi dayağı özledigi icin kayıp patronunu ararken gönlünü bi tarafı sertlesene kadar birkac insan dograyan, sadistlikten mazosistlige çap yapmis ustune master yapmayı da düşünen, yuzunde bir cocugun masumiyetine ve saf bakislarina sahip hasta ichi ye kaptırır ve onu aramaya başlar. Bazı sahneler ne kadar absürt kacmis olsa da genel olarak film başarılı, özeti ise 'siddete duygu da katmalı' 7/10
Boş vakit geçirmelik absürt bir film ama süresi biraz fazla uzundu ve sıkıldığım çok yer oldu. Sanırım manga uyarlamasıymış. Ne olup bittiğini daha iyi anlamak için mangasının okunması mantıklı olacak gibi görünüyor çünkü filmdeki saçmalıkların bir araya getirilmesiyle pek anlamlı bir şey ortaya çıkmıyor. CGI'lı sahnelerde artık çok eskimiş ve kötü görünüyordu.