1985 izle (2018)

“Isigi görmeden önce karanlıkla bogusman gerekebilir...”
Herşeyin siyah beyaz olduğu bir dünyanın filmi...Arada orijinal sesin yerini alan güzel, hassas, dokunaklı müzik. Oyuncular o dünyanın insanlarını büyük bir duyguyla oynuyor.
Mükemmel bir drama. Film boyunca melodramatik bir hava var. Trajik sahneler çok gerçekçi. Son parasını ailesine en güzel Noel hediyelerini alabilmek için harcayan Adrian. Ahhh Adrian ve kardeşi Andrew, Carly, annesi ve babası arasında geçen vurucu diyaloglar. Bağıra bağıra Konuşan Yalnızlık......
Biz anne babalar her ne olurlarsa olsunlar çocuklarımızı koşulsuz çok seviyoruz... Onlar bizim canımız. Ay film bana çok dokundu... Teşekkürler

Bu film, aslında uzun bir veda olan bir yeniden karşılaşmadan bahsediyor. Ayrılıktan, kayıptan, yanlış anlaşılmadan bahsediyor. Herkesin bildiği ama kimsenin bahsetmediği gerçeklerden bahsediyor. Yenildiğini saklayan bir gencin, derin bir üzüntüye neden olan kederli bir hikayesinden bahsediyor. 'Sessiz bir ağıt, gülümseyen bir trajedi, siyah - beyaz, sessiz bir hatırasından bahsediyor.'

Kırk yıl öncesinde geçen Teksaslı muhafazakar bir aile ve bu ailenin ayrıksı oğlunun öyküsü işlenmiş filmde. Biraz ağır ve biraz da dramatik bir şeyler arıyorsanız, süresiyle de yormadığı için bir şans verilebilir bence.

Farklı bir işleyiş ve son bekliyordum.Sahiden farklı oldu.İzlenebilir.

dram severlere, sade, yormadan,lafı uzatmadan, güzel bir anlatı...

insanoğlu bu evrende diğer hiç bir türün yapmadığı bir şey yapar. Bu, bilince sahip olmasındandır. Bu gezegende ilk bilinç oluşumu beraberinde korkunç bir şeyi üretmiştir. O da bilinmezin varlığı. İnsan türü bilinç yüzünden her soru sorduğunda yeni bir korku üretir ki bu korkunun çaresi kısa zamanda üretilen bir şey de olmamıştır. 200 bin yıl önce bizler gibi bilince sahip bir yaratığın güneşi görüp soru sorması gibi. Bu hareket eden, giderek büyüyen, büyüdükçe yakan, büyüdükçe bakılamayan şey de nedir!? Bunun ürettiği korku dehşet verici olmuş olmalı.

İşte bu korkuyu gideren bazı sistemler üretildikçe insan korkuyu hafifletebilmiştir. Ancak bu hafifletme yöntemleri aynı zamanda korkunun beslenmesini de zaruri kılmıştır.

Bugün, benim ailemde olduğu gibi dünyanın bir çok bölgesinde halen bu korku propagandası çocuklara enjekte edilir. İnsanoğlu, uygarlık tarihi boyunca psikolojik geirlimi azaltan bu yöntemi abartlarak eski işlevsel şeklinden koparmış durumda.

Bir ailenin en temel damarlarını kurutan, en önemlisi bir çocuğun gelişimde üretilmesi gereken kendine güven ve saygının inşasını engelleyen bu abartı malesef bizi ölene kadar bırakmayacak bir yalnızlığı, pişmanlıkla dolu günleri ve olmamışlığın hiç peşimizi bırakmayan iğrenç hissini ilmek ilmek karakterimize ve hayatlarımıza işler.

Çocukların özgürce ve kişiliklerini korkusuzca ve en önemlisi en sevdiği insanlarla bağlarını koparmadan beraberce hayat denen yükün acısını ve girdaplarını paylaşabilecek birer birey olarak yetiştirilebilmesini diliyorum. Bu yorumu okuyan yeni anne ve babalar varsa, çcuğunuzun 15 yaşına gelmeden soru sormaya, hesap sormaya başlayacağını unutmamalarını, onların sizlerden gelecekte utanmayacakları modern dokunuşları şimdiden düşünmenizi ve uygulamanızı diliyorum.

İronik olacak ama Kuran'da geçen şu ifade hepimizin alnına yazılmalıdır çünkü bağnazlık çok kurnaz, kokusuz ve renksiz, sinsiz bir illettir: "Size doğru söz söylendiğinde 'atalarımızdan bize kalan şeyler doğrudur" der ve sırt çevirirsiniz' "

Bize aktarılan ne varsa sorgulanmalıdır. Din, ahlak, siyasi görüş, gelenek görenek...vs. korkusuzca, cesurca.

Kişisel devrim, cehaleti kabulle başlar.

Hayatımın en berabet döneminde denk geldiğim bu film, 42 yaşımdayken beni tüm varlığımdan ve hayatımdan kopararak bu gezegenin dışında bir yere yerleştirdi. Bu acı pişmanlığı çocuklarımıza yaşatmayalım. Kurtuluş bilimde ve sanattadır. Çünkü bu kanalllar aslen kişiliğin kendisinden gelirler. Kurtuluş bireyin kendisindedir. Ne bir dinde ne bir ırkta ne de bir siyasi görüşte...

Birey temeli atılmadan üzerine ne koyarsak koyalım 20'lerde çatırdamaya başlayıp 30'larda 40'larda, geri kalan hayatımızın her günü başımıza yıkılacaktır. Kat kat. Ve bizler o yıkıntıların arasında bize ait olan gerçek hayatı aramak zorunda kalacağız. Bu yaşa kadar inşa ettiğimizi sandığımız her şey, üstelik bize öğretildiği gibi yaşadığımız halde başımıza yıkılacaktır.

sevgi ve saygıyla...