Bu film Split'den sonra Anya Taylor-Joy için izlediğim bir film. Değişik bir film. Ben filmin en çok fragmanını beğendim =) Hakikaten fragman mükemmel kurgulanmış ve soundtracklarına uydurulmuş.
Yorumlar
corsican
Fena değil ama IMDB puanı biraz fazla kaçmış.
Hikaye biraz daha dolu olsa, belki daha ters köşe veya kompleks bir finali olsa ileride güzel bir film olarak anılabilirmiş. Yönetmen, ilk filmi olduğu için belki, biraz deneysel çalışmış gibi hissettim. Filmin müzikleri ve ses efektleri mutlaka dikkatinizi çekecektir.
Anton Yelchin'in son filmi olması dolayısıyla da biraz buruk izledim filmi.
P.S: Filmin geçtiği köşkün iç, dış dekorasyonu gerçekten muazzam. Filmlerde mekanlardan kolay etkilenmem ama bu yapı çok hoşuma gitti. (The Oaks, Cohasset aramasıyla google'da köşkle ilgili detaylı bilgilere ulaşılabiliyor.)
Önceden fragmanından etkilenip, bir ara izlerim diyerek unutup gitmiştim bu filmi ama denk geldiğime sevindiğim de söylenemez.
Lisede hoşlandığınız alaycı kızın psikopat versiyonu Cooke v her zaman söylediğinden daha fazlasını biliyormuş gibi görünen Taylor-Joy'un ateş v buz kimyası vardı, rolleri resmen ters dağıtılmış ya da cast ekibi kör.
Herkesin android gibi davrandığı az diyaloglu, basit hikayeli, etkisiz, amaçsız silik bir film. Çok şey anlatmaya çalışıp hiç bir şey anlatamayan filmlerden ki böyle filmleri sevmeme rağmen,
ama yönetmen kamera hareketleri, kaydırmalı çekimler v simetri kullanımı ile filme bir şeyler katabilmiş, ses efektleri, müzik, mekanlar, renkler, ışık kullanımının güzel olmasına karşın filmi Anya Taylor-Joy'un güzelliğine bakarken bir çırpıda bitiriyorsunuz. Yemin ederim, sadece bakışlarıyla buz dağlarını eritiyor.
WİB'deki notunun filmi.