Riyakarlik... Filmin belirgin konusu diyaloğlardan da anlaşılacağı üzere bu. T. Williams bu uyarlamaya onay vermeyip reddetse de ve sebebi her ne kadar anlaşılır olsa da ortaya çıkan bir başka değerli eser olmuş. Evin bolumlerine dağıtılmış çatışmalarin dozu azami düzeyde bırakılmış. P. Newman ve E. Taylor'in performanslari benim için ustalıklı. Oyle ki, bu filmden kısa süre önce Taylor'in eşini uçak kazasında kaybetmiş olmasının onda yarattığı kırgınlık,filmde inatçı bir mücadeleye dönüşmüş gibi. Baba oğul çatışması Brick te kişilestirilmis her ne kadar Brick bilinçsiz olmaya çalışsa da.
Orijinal eserde homoseksüel imalarla Maggie ve Brick'in arasını açan Skipper,filmde Hays Yasalarının katılığı yüzünden dostluğa evrilmis.
Oyunculuk,kadraj,a'dan b'ye giden hikâyenin cizgiselligi,karakterlerin temsil ettikleri değerlerle uyuşması ve sadelik, filmin,benim için uygundan da öte bir konuma yerleşmesine el atmıştır.
Çooook eskiden izlemiştim. Şimdi daha farklı geldi. Güzeldi.